17 آوریل 2024- مطالعه ی اخیر نشان می دهد که چربی های تجمع یافته در بازو و تنه با خطر بیماری قلبی عروقی (CVD) و مرگ و میر در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) ارتباط مثبتی دارند. با این حال، نشان داده شد که چربی تجمع یافته در پاها با خطر CVD و مرگ و میر ارتباط معکوس دارد.

این یافته ها که در مجله ی Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شده است، اهمیت در نظر گرفتن میزان چربی بدن و محل توزیع آن را برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی و مرگ و میر در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 برجسته می کند.

رابطه ی پیچیده بین توزیع چربی بدن و پیامدهای سلامتی موضوع تحقیقات قابل توجهی به ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بوده است. مطالعات اخیر به بررسی ارتباط چربی منطقه ای بدن با خطر CVD و مرگ و میر در این جمعیت پرداخته و جنبه های مهم مدیریت دیابت و استراتژی های پیشگیری را روشن کرده است.

یکی از نقاط کانونی بررسی، توزیع بافت چربی، به ویژه چربی احشایی در مقابل چربی زیر جلدی بوده است. چربی احشایی، که در اطراف اندام های داخلی قرار دارد، در اختلالات متابولیک، مقاومت به انسولین و خطر بالای حوادث قلبی عروقی نقش دارد. چربی زیر پوستی که در زیر پوست یافت می شود، به طور سنتی کمتر مضر تلقی می شود. با این حال، شواهد در حال ظهور نشان می دهد که توزیع و ویژگی های آن نیز نقش مهمی در سلامت قلبی متابولیک، ایفا می کند.

با توجه به پیشینه فوق، دکتر گانگ لیو و همکارانش از دانشگاه علم و فناوری Huazhong، ووهان، چین، قصد داشتند رابطه ی بین چربی منطقه ای بدن و خطر CVD را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، که اغلب تغییراتی را در توزیع نسبی چربی نشان می دهند و در معرض خطر بالاتری برای بیماری های قلبی عروقی قرار دارند، بررسی کنند.

تجزیه و تحلیل اصلی شامل 21472 شرکت کننده ی مبتلا به دیابت نوع 2 از بیوبانک انگلستان بود. چربی منطقه ای بدن با ارزیابی امپدانس بیوالکتریک اندازه گیری شد. از مدل های رگرسیون خطر متناسب کاکس برای تخمین نسبت های خطر (HRs) استفاده شد.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

 طی یک میانگین 7.7 سال پیگیری، 3976 رویداد CVD رخ داد.

 پس از تنظیم چند متغیره، چربی بالاتنه و پایین تنه به طور مستقل و برعکس با خطر CVD در بیماران مبتلا به T2D مرتبط بودند.

 تجمع درصد بالایی از چربی در بازو، به طور خطی با افزایش خطر CVD مرتبط بود، در حالی که تجمع درصد بالایی از چربی در تنه به طور غیرخطی با افزایش خطر CVD مرتبط بود.

 تجمع درصد بالایی از چربی در پا به طور غیرخطی با خطرکمتر CVD مرتبط بود.

 هنگام مقایسه ی چارک های بالایی، نسبت خطر تنظیم شده ی چند متغیره برای CVD برای درصد چربی پا برابر با 0.72، برای درصد چربی بازو برابر با 1.63، و برای درصد چربی تنه برابر با 1.27 بود.

 الگوهای مشابهی از ارتباط برای همه علل و مرگ و میر CVD مشاهده شد.

 درصد چربی تجمع یافته در پا، اما نه درصد چربی منطقه‌ای دیگر، مستقل از معیارهای سنتی چاقی با خطر CVD مرتبط بود.

در نتیجه، سطوح بالاتر چربی تجمع یافته در بازو و تنه با خطرات CVD و مرگ و میر بیشتر برای افراد مبتلا به T2D مرتبط است. در مقابل، سطوح بالاتر چربی تجمع یافته در پا با کاهش CV و کاهش خطرات مرگ و میر همراه است.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/higher-levels-of-arm-and-trunk-fat-tied-to-greater-cvd-mortality-risk-in-people-with-type-2-diabetes-study-127184